De week van juf Elise #17 – Mysterieuze verdwijning en stevige bouwsels

Toen ik jullie vorige week vroeg wat jullie nu eigenlijk vinden van ‘De week van juf Elise’ kreeg ik heel wat interessante feedback. Ik hoorde van jullie dat deze berichten graag gelezen worden en dat jullie het jammer zouden vinden als ze zouden verdwijnen. Daarom heb ik besloten om verder te gaan met de weekverslagen en mocht ik het na een tijdje toch te veel moeite, dan beslis ik het later wel. Maar voor nu, blijf ik mijn wekelijkse belevenissen met jullie delen.

Maandag

Elke maandag beginnen we in de klas met bijpraten over het weekend. De éne week gebeurt dat klassikaal met vragenkaartjes, dan weer al speeddatend per 2 en soms ook wel in grotere groepjes. Ik verdeelde ook deze week de leerlingen en riep een leerling bij mij die vorige week ziek was. In supertempo legde ik hem wat gemiste leerstof uit en oefenden we samen de nieuwe dingen in. Toen iedereen klaar was met vertellen, waren wij helemaal bijgewerkt. Van een productieve start gesproken!

Tijdens de les spelling bracht ik een nieuw woordpakket aan waarin allemaal gekende regels herhaald werden. Deze woorden hadden dus niet veel uitleg nodig waardoor er lekker veel tijd was om online spelletjes te spelen. Ik ben zo blij dat ik deze link met spelletjes ontdekte, en de kinderen zeker en vast ook.

In de namiddag gaan we normaal met de hele school 1,5 km lopen, in het kader van ‘One mile a day’ maar omdat het zo’n ontzettend slecht weer was, bleef iedereen gezellig binnen en lieten we de loopschoenen maar even staan waar ze staan. Hierdoor hadden we net iets meer tijd om te knutselen en daar zeggen de kinderen geen nee tegen.

Dinsdag

Vandaag was  een extra feestelijke dag want er waren 2 jarigen en die moesten uiteraard allebei goed gevierd worden. Na al het feestgedruis maakten we ook nog even tijd om te rekenen. Ik ging verder met het laatste stapje van cijferend aftrekken, namelijk aftrekken van 1000. Ik herinnerde me van vorige jaren dat heel wat kinderen dit iets moeilijks vinden maar toen ik het uitlegde, was iedereen meteen mee. Zelfs bij het zelfstandig inoefenen lukte het bij iedereen erg vlot. Heel fijn!

De lessen w.o. over huizen bouwen liepen al sinds begin december maar omdat december zo’n drukke maand was, kreeg ik het thema maar niet afgerond. Vandaag gaf ik eindelijk de laatste les, en ik zeg eindelijk omdat ik het thema toch ook wel een beetje beu was geraakt. Tijd voor iets nieuws en volgende week beginnen we dan ook aan ‘Wat een weer’. Toepasselijk, niet?

De dag afronden deden we met contractwerk. Eén van de taken was om per 2 domino te spelen over de klok. Het eerste duo begon het spel en verloor één van de kaartjes. Gelukkig kwam het al snel weer tevoorschijn want het bleek gewoon onder een papier te liggen. Toen zij uitgespeeld waren, deden ze de kaartjes weer in de envelop en gaven ze het spel door aan het volgende duo. Raar maar waar, bij hen bleek hetzelfde kaartje verdwenen. Alle kinderen zochten mee, trokken hun schoenen uit, keken op de grond maar het kaartje was onvindbaar. Die taak werd dan ook geschrapt van het contractwerk en iedereen vroeg zich af waar het kaartje was.

Woensdag

Toen we woensdag in de klas aan het werk waren kwam plots een jongen naar voren, hij had iets in zijn bank gevonden. Drie keer raden…het bleek een vermiste kaartje te zijn. Hij had gisteren ook in zijn bank gekeken en toen niks gezien maar vandaag bleek het er toch in te liggen. Het taakje van het contractwerk liet ik geschrapt maar mijn spel was terug volledig, iedereen tevreden.

Donderdag

Wat een weer vandaag! De wind raasde over de straat en dat was ook te merken aan de kinderen. Ik weet niet of het een bestaande uitdrukking is, maar wij zeggen wel eens : “De wind zit in het kind.” Dat was duidelijk. Iedereen was lekker druk en van stil zitten en werken kwam niet echt veel in huis. Gelukkig stonden er geen al te zware lessen op het programma en hadden de kinderen in de namiddag nog een extra turnles. De dag afronden deden we weer met circusactiviteiten en zo zat de winderige donderdag er ook weer op.

Vrijdag

Niet alleen het thema van w.o. werd deze week afgerond, ook bij taal was het tijd om aan iets nieuws te beginnen. Het nieuwe thema heet ‘Do re mi fantastisch’ en begon met een leuke les over Peter en de wolf. Ik vind het zelf heel leuk om de combinatie van de muziek en het verhaal te horen en merkte ook aan de kinderen dat het hen kon boeien.

Na de middag maakten we tijd voor een STEM-activiteit die toch nog bij het bouwthema van w.o. paste. De kinderen werden verdeeld in groepjes per 3 en kregen een aantal wasknijpers en ijsstokjes. Ze kregen de opdracht om met deze materialen een stevig bouwsel te maken dat rekenboeken kon dragen. Iedereen ging ijverig aan de slag en op het eind gingen we uiteraard ook testen welk bouwsel het sterkst was. Eén groepje kon een bouwsel maken dat wel 25 boeken kon dragen en dat was meteen ook een mooie afsluiter van deze week.