De week van juf Elise #6 – Buiten spelen en de schoolfotograaf

Elke week sta ik ervan versteld hoe snel die om is. Ook deze week vloog voorbij en voor ik het wist was het alweer vrijdag.

Maandag

Op maandag gingen we verder met het inzicht in de getallen tot 1000. Met behulp van plakken, staven en blokken werden de getallen in 2 delen verdeeld. Toen ik de leerlingen uitdaagde om verdelingen te bedenken zonder behulp van het materiaal, gingen ze meteen aan de slag en kwamen er knappe resultaten tevoorschijn. Er zijn natuurlijk altijd kinderen die de gemakkelijke weg kiezen (800 is 600 en 200) maar er waren er ook anderen die zichzelf serieus overtroffen.

Tijdens het lopen in de namiddag merkte ik dat enkele kinderen het moeilijk hadden om vol te houden. Ik nam hen mee op sleeptouw en leidde hen af door een spelletje te spelen. Ik omschreef een dier en zij moesten raden welk dier het was. De 1,5 km leek plots veel korter en iedereen haalde zonder moeite de eindstreep.

Om het behalen van de 200 punten op classdojo te belonen, mochten de kinderen op het einde van de schooldag samen in het bos naast de school gaan spelen. Helaas waren er ook kinderen die de beloning niet verdiend hadden maar ik benutte de tijd om met hen een plan op te stellen zodat ze volgende keer ook voldoende punten zouden behalen. Voorlopig schijnt het wel te werken, nu maar hopen dat ze het volhouden.

Dinsdag

Dinsdagvoormiddag verliep heel gewoon, alle lessen werden rustig afgehandeld. In de namiddag was alles wel een beetje anders dan anders. Ik had een groot hoekenwerk voor w.o. gepland over thema ‘Tik tak tijd’. Toen de kinderen de klas in kwamen en zagen dat alles al in groepen klaar stond, hadden ze meteen zin om eraan te beginnen. De hoek met het seizoenenspel (dat hier ook op de blog staat) viel het meest in de smaak.

Woensdag

Je hebt het hier in ‘De week van juf Elise’ misschien al wel gemerkt: de woensdagen zijn altijd dagen zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Dat komt omdat de dag heel kort is en er een aantal lessen gepland zijn die nogal standaard verlopen. We beginnen ’s ochtends met 25 minuten niveaulezen en daarna volgt het dictee. Dit zijn alvast 2 activiteiten die elke week hetzelfde verlopen. Na het dictee volgt de wiskundeles, meestal ook nogal standaard, en na de speeltijd gaan de kinderen turnen. Dus, deze week, weer een heel gewone woensdag in de klas

Toen mijn klas gaan turnen was, hielp ik wel nog een collega met het invoeren van de punten voor ons nieuwe rapport. Niet iedereen kan even goed overweg met het systeem en ik help de collega’s met plezier even op weg.

Donderdag

Vandaag werd in de voormiddag heel rustig en aandachtig gewerkt waardoor er tussendoor even tijd was om naar Karrewiet te kijken. Voor Karrewiet maak ik sowieso op dinsdag tijd maar de andere dagen lukt het alleen als er wat tijd over is.

Ik vertelde ook het laatste deel van het verhaal van Jozef. De kinderen waren heel nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal en vonden het ook erg jammer dat het thema over Jozef er bijna op zit. Volgende week nog even een herhalingsles en dan kijken we ook nog naar de film maar daarna moet mijn favoriete godsdienstthema weer een jaartje wachten.

In de namiddag leerde ik de kinderen een nieuw lied aan. Dit keer koos ik voor ‘Ze kunnen zeggen wat ze willen’. Ik kwam het lied een keer tegen en vond het meteen leuk om in de klas aan te leren. Ook de kinderen vonden het een grappig lied en toen ze er bewegingen bij mochten bedenken gingen ze helemaal uit hun dak. Het stukje over de rode kont van de baviaan vonden ze natuurlijk het allergrappigst.

Vrijdag

Bij velen stond het al in het groot in hun agenda: vrijdag 13 oktober komt de fotograaf. Ik zag ’s ochtends al meteen dat de kinderen er op hun paasbest uitzagen. Ingevlochten haren, strikjes en dassen, blinkende rokjes…iedereen zag er schitterend uit. De stress was dan ook erg groot en van werken kwam niet veel. Gelukkig was er de voorbije week goed gewerkt en kon het niet zo’n kwaad om het een beetje rustig aan te doen.

Aangezien de kinderen heel graag drama doen, besloot ik om vrijdagnamiddag een drama-activiteit over emoties te doen. Er ontstond even een kleine spraakverwarring (Emoji’s? Nee, emoties.) maar het uitbeelden van woorden als zenuwachtig, verliefd en teleurgesteld zorgde voor heel wat grappige situaties. Volgende week wordt deze activiteit verdergezet want ik heb nog heel wat ideeën.