Ja hoor, hier ben ik weer met heel wat hilarische quotes. Zo onschuldig en oprecht, ik vind het heerlijk om te luisteren naar wat kinderen te vertellen hebben. Geniet mee!
Tijdens de wandeling naar de turnzaal kwam N. naast mij wandelen en hij begon te vertellen.
N: Ik ben al heel mijn leven op hetzelfde meisje verliefd. En als ik 16 jaar ben dan ga ik met haar daten.
Ik (nieuwsgierig): En wat ga je dan doen?
N: Dan gaan we naar chique restaurantje eten.
Ik: En dan kan je misschien ook naar de cinema?
N: Ja maar dan ga ik de film kiezen. En ik kies dan een spannende film zodat zij dan bang is en dan kan ik voor haar zorgen.
Wel, wel, goed gezien N. Een echte gentleman!
D. was al de hele dag heel enthousiast, vrolijk en aanwezig. Toen ze tijdens de les wel heel erg vrolijk werd, riep K: “Wow, D is helemaal opgewonderd!”
Op het einde van het schooljaar gingen we met de kinderen van het 3de, 4de, 5de en 6de leerjaar op uitstap naar de Lilse Bergen. Deze uitstap valt elk jaar goed in de smaak en de kinderen genieten echt van de dag. Toen we aankwamen en rondkeken naar al het leuks dat er te doen was, zei D dan ook: “Waw nu weet ik eindelijk hoe het voelt om echt gelukkig te zijn!”
En die schoolreizen zorgen voor nog meer grappige quotes. Zo vroeg K aan de buschauffeur hoe het kwam dat er water uit de bus kwam. De chauffeur legde uit dat dit condensatievocht is. De volgende uitstap zag K ook aan die bus weer vocht lekken. Hij dacht nog wel te weten hoe het precies in elkaar zat en wilde graag even aan de chauffeur laten horen hoe goed hij op de hoogte was van bussen. Vol trots zei hij: “Hé chauffeur, er komt sensatievocht uit de bus!” De buschauffeur stond erbij en keek ernaar, en dat met zijn mond vol tanden.
Nog een laatste quote van op een schoolreis, dit keer vanuit Limburg. We gingen naar het blotevoetenpad in Zutendaal, waar we duidelijk niet de enige school waren. D vroeg zich af waar we precies waren.
D: Juf, zijn wij hier in West-Vlaanderen?
Ik: Nee, het is hier Limburg.
D: Oh, ik dacht al. Ze spreken hier een andere taal.
Eén van mijn collega’s stapte vorig jaar uit het onderwijs om een eigen zaak te beginnen. Bij de start van het schooljaar waren er enkele kinderen die zich afvroegen waar juf Ellen gebleven was. L. was ook niet op de hoogte en vroeg: “Waar is juf Ellen? Speelt die geen juf meer?”
Ik heb voor jullie ook nog een quote van één van de kleuters, eentje die ik jullie niet wilde onthouden. Voor onze school lagen een aantal pompoenen die de ouders mee naar huis mochten nemen. Ik zag dat heel wat mama’s en papa’s een pompoen van de hoop namen en zei tegen de juf die de lading had meegebracht dat de stapel al goed aan het slinken was. Eén van de kleuters had dit gehoord en associeerde pompoenen meteen met pompoensoep. B was duidelijk grote fan van soep want hij kwam trots vertellen: “Weet je wat mijn liefste pompoensoep is? Paprikasoep!”
En nog twee quotes uit de lessen w.o. om deze reeks mee af te sluiten. We leerden in de klas over baby’s, peuters, kleuters en alle andere levensfases en bespraken daarbij ook een aantal kenmerken. Zo kwam het dragen van een beugel ter sprake. De kinderen linkten deze eigenschap meteen aan lagereschoolkinderen en tieners maar L dacht nog wat verder na. “Dragen bejaarden ook geen beugel? Ah nee, da’s een vals gebit!”
En verder gaand op de beugel wilde D ook nog graag een weetje vertellen: “Mijn nonkel heeft ook een vals gebit maar die is toch geen bejaarde.” Ik was natuurlijk benieuwd naar de reden hiervan en vroeg of hij wist hoe het kwam dat die nonkel een vals gebit had. D dacht even na en antwoordde toen: “Omdat hij niet meer op de trap kon lopen.” Klinkt logisch, toch?
De juffrouw zegt 