Voorleestips #1

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik hou van boeken. Als kind las ik stapels boeken en ik ging regelmatig naar de bibliotheek. Met ouder te worden is het zelf lezen een beetje naar de achtergrond geschoven maar de interesse voor (kinder)boeken is niet verdwenen. Ik vind het superfijn om in de bib op zoek te gaan naar toffe voorleesboeken voor in de klas. Intussen heb ik al een aantal boeken ontdekt die bij de kinderen erg in de smaak vallen en ik wil dan ook graag mijn tips met jullie delen.

De boeken van David Walliams

Voor een opdracht op de hogeschool kreeg ik de tip van een boekenkenner om de boeken van David Walliams eens van dichterbij te bekijken. Hij werd de nieuwe Roald Dahl genoemd en mijn interesse was dan ook snel gewekt. Het oeuvre van Roald Dahl had voor mij geen geheimen meer maar en ik had de boeken als kind meermaals gelezen. Ik zou er voor kunnen kiezen om in de klas voor te lezen uit Matilda, De reuzenperzik of Daantje maar ik vind het als leerkracht ook een beetje mijn taak om niet alleen klassiekers aan te bieden.

Het eerste boek dat ik las van David Walliams was Joe Biljoen. Het gaat over een jongen en zijn rijke vader die een beetje een vertroebelde relatie hebben. Joe wil een zo normaal mogelijk leven leiden maar door zijn achtergrond is dit niet zo simpel als gedacht. Het verhaal was zo grappig en toch aandoenlijk dat het me een goed idee leek om het voor te lezen in de klas. Dit was meteen een schot in de roos. De kinderen waren er heel enthousiast over en spreken er nu soms nog over.

Omdat ik in het genre van Joe Biljoen wilde blijven bij het voorlezen koos ik voor nog een boek van David Walliams: Oma Boef.  In dit verhaal beramen Ben en zijn oma een groot plan en spannend plan om iets te doen wat nog niemand anders kon. Ook dit boek viel in de smaak en werd goed bevonden door mijn kritische publiek.

De boeken van Janneke Schotveld

Bij de start van het nieuwe schooljaar wilde ik op zoek gaan naar nieuwe voorleesboeken. Ik kon er voor kiezen om weer met iets van David Walliams aan te komen zetten maar ik zie het als een uitdaging en een plezier voor mezelf om steeds op zoek te gaan naar nieuwe verhalen. Zo kwam ik terecht bij Oma ontsnapt  van Janneke Schotveld. Tibbel heeft een ontzettend goede band met haar oma, die achter in de tuin in het tuinhuis woont. Op een dag beslist mama dat oma niet meer kan blijven en dat ze naar een tehuis moet. Tibbel kan dit niet aanvaarden en besluit oma te helpen ontsnappen. Elke keer als ik wat tijd over had in de klas nam ik dit boek erbij en de kinderen genoten samen met mij van een spannend en grappig avontuur.

Ook Botje van Janneke Schotveld werd geapprecieerd in de klas. Bibi ontvangt op een dag een mysterieus pakketje. Het is van een warrige professor die haar vraagt of ze een tijdje op een robotje, Botje, kan passen. Bibi begrijpt er niets van maar wordt al snel beste maatjes met Botje.

De boeken van Janneke Schotveld zijn helemaal anders geschreven dan die van David Walliams maar het genre is heel gelijkaardig. Kinderen beleven spannende avonturen die vaak verrassende en grappige wendingen krijgen. Dit genre vind ik ideaal voor in een gemengde klasgroep omdat ik het gevoel dat ik daar iedereen mee kan plezieren.

De vreselijke tweeling – Jozua Douglas

Ook al vond ik de boeken van David Walliams en Janneke Schotveld plezierig om voor te lezen, twee boeken van dezelfde schrijver na elkaar is wel genoeg. Dan voel ik dat ik nood heb aan een frisse wind, aan iets anders.

Tijdens mijn wandelingetje door de bib stootte ik op het boek De vreselijke tweeling van Jozua Douglas. De flaptekst sprak me aan en zo komt het dat dit boek nu in de klas staat. Ik heb al ongeveer een derde van het verhaal voorgelezen en ik vind het supergrappig, net als de kinderen. Max en Lot houden van grapjes uithalen bij hun vreselijk propere mama. Elke keer komen ze er mee weg maar op een dag loopt het toch mis.

Zodra het digitale bord in de klas hing en ik hier af en toe met de kinderen een spelletje op speelde, had ik een beetje schrik dat ik het voorlezen niet meer verkocht zou krijgen. Bij een vrij momentje stelden de kinderen vaak voor om een spelletje op het bord te spelen. Toch heb ik af en toe mijn eigen mening even doorgeduwd en gekozen voor het voorlezen. Ik vind dit zalig om te doen en ben er ook van overtuigd dat dit voor kinderen een meerwaarde is. Nu merk ik dat de kinderen enorm genieten van het voorlezen en als ik een leuk verhaal kies, dat ze het bord met plezier even laten voor wat het is. En dan ben ik een gelukkige juf.